Vincent Van Meenen

Vincent Van Meenen schreef vijf romans en een- dichtbundel. Hij studeerde drama aan het Conservatorium Antwerpen en maakte theater met vluchtelingen in Athene, Griekenland. Daarna doctoreerde hij in Creative Writing aan de universiteit Antwerpen, meer bepaald in het surrealisme.

In zijn oeuvre probeert hij zichzelf te ontglippen door telkens nieuwe en onverwachte richtingen uit te slaan. Zo houdt hij het spannend, zowel voor de lezer als voor zichzelf. Zijn werk past binnen de traditie van experimentele auteurs maar is toch erg toegankelijk, speels en vlot leesbaar.

Om een boek te schrijven past hij een vorm van method-acting toe, waarbij hij zo dicht mogelijk in de buurt van zijn onderwerp probeert te komen. Dit noemen ze ook wel een situationele methode: de auteur dwingt zichzelf in een bepaalde situatie, en de enige manier om er uit te komen is door er een roman over te schrijven.

Zo schreef hij onder meer de triproman Licht en geluid (2016), de surrealistische novelle Tuin (2017) over een man die opgesloten zit in een tuin waarvan de poorten openstaan, memoires over de crisisjaren in Griekenland (We houden zovan Anthi (2019)), de roman in verzen EU (2021) over een dogsitter in Brussel en de roman 0xBlixa (2023) die zich afspeelt in de wereld van cryptocurrencies en bitcoin.

Als dichter publiceerde hij de dichtbundel Alle fonteinen (2025) over erfelijkheid en verslaving.

‍